'කර්ම' අපිට කියන දෙයක් (චිත්‍රපටිය වගේම උගත් බුද්ධිමත් වැඩිහිටි ඔබ වෙනුවෙන්)

පියල්, නාට්‍ය කාරයෙක් වෙන එක තමන්ගෙ ජිවිතේ හීනය බවට පත් කරගෙන ඒ හීනය හිතේ ගුලි කරගෙන තමන්ගෙ නවාතැන්පොළ සිහින වේදිකාව කරගත්තු තරුණයෙක්.

පියල්ගේ නවාතැනේ බිත්තියෙන් එය පැත්තෙ ජිවත් වුනේ පෙම් යුවලක්. පෙම්වතා නදී,
 

නදී, නම ගිය සංගීත කාරයෙක්, වෙනස්ම විදියේ සංගීතයක වගේම ජීවිතයක ජිවත් වුන මිනිහෙක්. නදීගේ පෙම්වතිය අමා.
 

අමා, කාලයක් පිටරටක ඉඳල ලංකාවට ආපු, තමන්ගෙ පෙම්වතා, නදී, එක්ක ගෙවන පැය කීපය තමන්ගෙ ජීවිතය කරගත්තු තරුණියක්. 
 

"තනි බිත්තියකින් වෙන් වූ නවාතැන් දෙකක්.
එක් පසෙක තනිකඩ තරුණයෙක්.
අනෙක් පස වසර ගණනකට පසු හමු වූ පෙම් යුවළක්. ඔවුන්ගේ ජීවන අරගලය කෙසේ නිමා වේවිද?මේ පැනයට පිළිතුරු සොයන චිත්‍රපටය කර්ම නම් වෙයි."

වසන්තය එනවා සත්තයි

නොගැයුවත්

විහඟ කැල ගී 

නොපිපුනත් 

ඉතිපුරා සුවඳ මල් 

ඉනුවත් 

නෙත් පුරා කඳුළු වැල් 

නොවැලපෙමි 

ඉකි ගසා 

බිඳුණු පැතුමන් සිතා 

වසන්තය 

ආ ලෙසින්ම 

ගියත් 

මා අතැර 

යලිත් දවසක 

වසන්තය 

එනවා 

සත්තයි

සිනමාව

සත් සමුදුර මැද

පරසතු මල් පිපි

මඩොල් දූවක දී

සරස්වතිය ට

කඩවුනු පොරොන්දුව

ඉටුකර

කැලෑ හඳ ක්

මෝදු කරවන්නට

හෙළ සිනමාවට

තුන්වෙනි ඇහැ

පහළ වේවා

මේ අලුත් හිත

මේ අලුත් හිත
ඔබ මා හඬවා 

තූ තූ කොට දැමූ පසු 

කැට කැබලිති එක් කොට 

ම විසින්ම තනාගත් 

මේ අලුත් හිත 

යදණ්ඩක් සේ තදව 

ඔබ හට වුවද 

කා හට වුවද 

නොනැමෙන්නට සිතාගත් 

මේ අලුත් හිත 

උණුව යලි වැගිරෙයි 

යලිත් 

ඔබ නෙත 

ගැටුණු විට 

කෙලෙස වලකම්ද

මේ අලුත් හිත 

 

එදා  මා කියූ මෙය, මෙදා ඈ කියන්නේ මෙය ම නොවෙද?

ලාංකීය සිනමා රසිකත්වය කොයිබටද?

පහුගිය දවසක පේරෙ පුරාම දූසමාන ආරංචියක් පැතිරුණා AT එකේ කර්ම පෙන්නනවයි කියල. ඔය අතරෙ පෝස්ටර් පාරකුත් ගියා ඔය වගේ කතාවකුත් එක්ක, හැබැයි එකේ තිබ්බෙ කර්ම පෙන්නනවා කියල නම් නෙවෙයි, සංකාරා බලන්න - කර්ම කතාකරන්න කියල. ආයෙ ඉතින් ප්‍රසන්න ජයකොඩිට පිස්සුවක් ඇතැයි තාමත් චිත්‍රපටි හෝල් වල දුවන කර්ම පිනට කැම්පස් එකේ උන්ට පෙන්නන්න. පෙන්නනවනම් මමත් එක පයින් යන්න තමයි හිටියෙ. දැන් ඉතිං කර්ම ගැන මොනාද කතා කරන්න තියෙන්නෙ? තවත් විචාරයක්ද? හෙහෙ මතක වෙද්දිත් කලින් දවසක හන්තානේ කතාව බලල කාපු පරිප්පුව මතක වුණා. එත් ඉතිං හැම එකම එක වගේ නෑනේ. ඒ හින්ද මේකටත් යන්න හිතාගත්ත. එත් ඉතිං ඔය එන මනුස්සයො කියන ඒවා තේරෙයිද අඩුගානේ කර්ම trailer එකක්වත් බලල නැති මට. චිත්‍රපටියක් බලල ඉන්න එපැයි ඒකෙ විචාරය තේරුම් ගන්න. ඔන්න ඒ හින්දම ඔය විචාරයට කලින් දවසක ගියා කර්ම බලන්න. හුටා හෝල් එක ලගට ගියාමයි දැක්කෙ මේක වැඩිහිටියන්ට පමණයි කියල. "උගත් බුද්ධිමත් වැඩිහිටි ඔබ වෙනුවෙන්" කියල කලින් පෝස්ටර් වල දැකල තිබ්බට මොකාටද තේරෙන්නෙ වැඩිහිටියන්ට පමණයි කියල. දැන් ඉතිං මොනා කරන්නද, අයෙ හැරිල එන්නැයි, විචාරෙ අහන්නත් එපැයි. ඒ හින්දම හිත හදාගෙන ජිවිතේ පළවෙනි වතාවට වැඩිහිටියන්ට පමණයි ලේබල් එකක් බලන්න හෝල් එකකට ගොඩවුනා. ODC ටිකට් එකකුත් අරං ගිහිං පිටිපස්සෙ ඉදන් පේලියක් දෙකක් ඇරලා වාඩිවුණා. ටිකකින් කර්ම පටන් ගත්ත. 

හන්තානේ කතාව

ඔටුවෝ, sex, පබිලිස් අයියලා, ආදරය, ragging, සිරිපාලලා, හරමානිස්ලා, දේශපානලනය, හන්තාන

   

මේ වචන set එකත් එක්ක තිබුන දැන්වීම පහුගිය සතියේ කැම්පස් එකේ notice බෝඩ් එකක් ගානේ ගහල තිබුනෙ ලඟදි දවසක එකේ පෙන්නන්න හදන 'හන්තානේ කතාව' චිත්‍රපටිය ගැන හැමෝටම දැනගන්නයි. එත් එක්කම දැන්වීමේ යටින්ම තිබුනෙ හතලිස් වසරකට කලින් පේරාදෙණිය ගැන බලන්න කතාකරන්න දැනගන්න එන්න කියලයි. අන්න ඒ නිසාම ඕකට තියෙන ආසාවට මමත් තව යාළුවො කීප දෙනෙක් එක්ක සරසවි කලාගාරයට වැස්සේම ගොඩ වුනේ මොකද්ද මේ පෙන්නන පේරාදෙණිය කියල බලාගන්නයි. කොහොම උනත් වෙලාවටම චිත්‍රපටිය පටන් ගත්ත. නා කපන වැස්සෙ වුනත් AT එක House Full.

1: කවුද මචං ඒ බඩුව
2: ඒ අර විනයගෙ දුවනෙ මචං
1: කාගේ වුණත් මරු බීට් එක මචං
2: කාපං ඉතිං තවත් සපත්තුවක්
    මූත් සක්කරයා වගේනෙ එහෙං රාණියි මෙහෙන් ධම්මිකායි
1: දහසකුත් මල් දකින ඇස දෙකයි අත් දෙකයි ඇඟිලි දහයයි, ඒ ඇඟිලි සනසන්න මල් පිපෙයි

පොතක තිබ්බාලු මෙහෙම

"බොහෝ අය පෙම් සබඳතා පවත්වාගෙන යන්නෙ, එම සබඳතාව ගිලිහී ගිය පසු තමා සිතට දැනෙන දුක දරාගන්න අපහසු නිසා. එසේත් නැතිනම් තවත් කෙනෙකුට වූ පොරොන්දුවක් අහේතුකව කඩකරන්න අපහසු නිසා, එසේත් නැති නම් එම සබඳතාව නිසා තමා සිතට දැනෙන සතුටට සුවයට ලොබ බඳින නිසා. එම පෙම් සබඳතාව බිඳී ගිය දාට මේ සියල්ල නැති වේ, යැයි තමා සිතට දැනෙන අනියත බිය නිසා.

එහෙත් මෙවැනි අයෙකු ළඟ ආදරයක් නැත. සැබෑ ආදරය ගඟක් වැනිය. එය නිරන්තරයෙන් ගලා යයි. එය ඇරඹුණු තැනක මෙන්ම නිමාවන තැනක්ද සෙවිය නොහැක. එය අතිශයින්ම විවෘතය, පවිත්‍රය. ආදරවන්තයන් මිය ගියද, දුරස් වුවද ආදරය සැමදාමත් නොසන්සිඳී පවතියි."

රෑ පිපි මල්

උදෑසන පුබුදුවයි 

මල් 

සවස පරව යයි එ මල් 

හිරුත් සමඟ ම 

සුවඳ බෙදන්නේ 

මිහිර විඳින්නේ 

අගය ලබන්නේ 

දහවල පමණයි
 

රාත්‍රිය පුබුදුවයි 

මල්

නොපරවෙයි එ මල් 

උදෑසන

සඳුත් සමඟ ම

සුවඳ බෙදන්නේ 

මිහිර විඳින්නේ

අගය ලබන්නේ

ලොවටම හොරෙන් 

පුබුදු මලෙහි 

සුවඳ බෙදන්නට 

මිහිර විඳින්නට 

අගය ලබන්නට 

දහවලට ද ඉඩ තබමින් 

රාත්‍රිය සැඟව යයි
 

රාත්‍රිය මල් විකසිත කර එහි කීර්තිය දහවලටද ලබාගැනීමට ඉඩහරියි
                                                                                                           -තාගෝර්-

නිරුවත සහ අඩනිරුවත (වැඩිහිටියන්ට පමණක් නොවේ)

බොහෝ දෙනා කථාකරන, බොහෝ දෙනා පිළිකුලෙන් බැහැර කරන මාතෘකාවක්. ගැටළු මතුවන්නේ කාන්තාවගේ නිරුවත හා අඩනිරුවත ගැනයි. පුරුෂයා සම්බන්ධව ඉහත මාතෘකාව වත්මන් ශ්‍රී ලාංකීය සමාජයේ තවමත් නොවැදගත්. කිසිවකු ප්‍රශ්න කරන්නේ නැහැ. නමුත් ස්ත්‍රියගේ..,

වඩා භයානක නිරුවතද? අඩනිරුවතද? සමාජ සම්මතයට අනුව නම් නිරුවතයි. නමුත් මෙන්න මගේ අදහස, විවේචනයට ඉඩක්.

කටු නැති රෝසමල

මේ  කථාවේ හිමිකාරයා මං නෙවී, ඒ කවුද කියල මං දන්නෙත් නෑ. ඒත් මේක බ්ලොග් කරන්න හිතුවේ කවුරු හරි කෙනෙක් මේක දැක්කොත් එයාට ජිව්තෙට පාඩමක් වේවි කියල. බලන්න කෙනෙක්ට සිද්ධ වෙන පුංචි සිදුවීමක් එයාගේ ජිවිතේ වෙනස් කරන්න කොයි තරම් හේතු වෙනවද කියලා. අපි හැමෝගෙම ජිවිත වල මේ වගේ පුංචි කථා තියෙනවා. මේ ඒ දේවල් ආයෙ මතක් කරන්න කියන පුංචි එක නිමිත්තක්.

ගිටාරයක් අතින් ගත්තු ගැටවරයා බසයට නැග්ග. අසුනක් හිමිවුණ නිසා ඔහු ගිටාරය පසෙකින් සිටුවා අතින් රඳවා ගත්තා. අනතුරුව වටපිට බැලූ ඔහු හිස පහතට හරවා පාද ඉදිරියට පසුපසට අතුල්ලන්නට වුනා.

ඒ දිහා බලන් හිටපු මෙලනි ඔහු කවුරුන්දැයි නොදන්නා නමුත් ඒ මෝඩයෙක් බව හිතුවා. මෙලනිගේ මිතුරිය කැතී,
"එයාව දන්නවද..? ඒ අර පිස්සු කාල්. ඔයාගේ අසල්වැසියා!"
"අසල්වැසියා? ඒ ගෙදර ඉන්නේ බෙල් ජෝඩුව. අපි නිවාඩුවට යන දවසේ තමයි එයාල ඒ ගෙදරට ආවේ."
"ඉතින්, එයාගේ නම කාල් බෙල්"

දහම් ගඟ

දහම් ගඟ 
පොද වැස්සක් 
මහ වැස්සක් 
ගඟක් සයුරක් 
වෙලා ගලාගෙන යනවා 
ඒත්, 
නැණවත් කුලවත් 
ගුණවත් ධනවත් 
සියලු යස ඉසුරින් සපිරි 
අපිට 
ඒ මහ සයුරින් 
එකම එක 
දිය දෝතක් ගන්න පුලුවන්ද? 
ගත්තත් බලන් 
ඇඟිලි කරු අතරින් 
හැලී ගලායන හැටි

මම ගියා දුර දිග වැඩී

කෙසෙල් වනයක අරටු සෙව්වෙමි
මෙතෙක් දුර ආ මග නිතී
රුදුරු කතරක සිසිල පැතුවෙමි
මිරිඟුවට දිය යයි සිතී
නියඟලා මල් කැකුල තුල ඇති

සොඳුරු බව අල තුල නැතී
මේ සියලු දෙය පසක් වන විට
මම ගියා දුර දිග වැඩී

හැඩය වෙනස් කරන්න කලින් ටිකක් හිතල බලන්න.

සමහර  වෙලාවට බ්ලොග් පෝස්ට් එකක් ලියනවා කියන්නේ හරිම අමාරු වැඩක් කියල තේරෙන්නෙ මේක කරන්න පටන් ගත්තාමයි. නිකං ඉන්න වෙලාවට හිතට ගලාගෙන එන දහසකුත් සිතුවිලි ඕනෙ වෙලාවට ඕනෙ විදියට ලියාගන්න බැරි වෙන එකත්, එක්තරා විදියකට නොහැකියාවක්. ඒ කොහොම වුනත් නිකං ඔහේ ලියන වචන සියගානකට වඩා වැඩක් ඇතුව ලියන වචන කීපයකින් ලොකු පණිවිඩයක් දෙන්න පුළුවන්. මේ ඔයාලට පුංචි පණිවිඩයක්.

අපේ ජිවිත නිකං මේ අල්ලක් වගේ.
අපේ වටේ ඉන්න අපේ ආදරණියයෝ අපේ යාලුවෝ,
නිකන් හරියට ඒ අල්ල උඩ රැඳිලා තියෙන වතුර ටිකක් වගේ.
එත්, 
අපි අපේ ජීවිතේට නීති දාන්න දාන්න, 
අපේ ජිවිත වල හැඩය වෙනස් කරන්න කරන්න 
ඒක හරියට අපේ අල්ල අකුලනවා වගේ. 
ඒ හැමදේම ඉවර වෙලා 
අපි ආයෙත් වට පිට බලද්දී 
අපේ ජිවිත වල සමීපයෝ කවුරුවත් අපිත් එක්ක නැහැ, 
හරියට අල්ල දිග ඇරලා බලද්දී 
වතුර ටික ගලාගෙන අහකට ගියා වගේ. 
ඒ නිසා නීති දාගන්න කලින්, 
ජිවිත වල හැඩය වෙනස් කරන්න කලින් 
ටිකක් හිතල බලන්න.

වරද - නිවරද - පසුතැවිල්ල

ටික දවසකින් පොස්ට් එකක් දැම්මෙත් නැති නිසා අපහු ලියන්නත් කම්මැලියි වගේ. ඒ නිසා draft ඒකෙ තිබ්බ එකක් ඔහේ පොස්ට් කරන්න හිතුව. මේක මං ඕනෙවට එපාවට ලියපු එකක්, ඇත්තටම මිට අවුරුදු ම්ම්ම්ම් 3 කට විතර කලින්, මම උසස් පෙල කරද්දි සාමාන්‍ය පොදු පරීක්ෂණය පේපර් එක වෙලාවේ ලියපු පොඩි බහුභුතයක්. ඒ කාලේ ඉතින් හරි ගොන් නේ. කෝම උනත් ඒ ලියපු කොලේ මං විභාගෙ මතක් වෙන්නත් එක්ක ලඟ තියාගත්තා.

සුදු නෙළුම් මල

මඩෙහි ඉපිද
මඩ තලපව
අනුභව කර
කරවටක් කැත කුණු
දිය රෙද්දෙන් වසාගෙන

සිනා සපිරි
මුව මඩල විතරක්
ලෝකයටම පෙන්වන
"සුදු නෙළුම් මල"

ගැහැණු නොදත් පිරිමි පුරුදු

මේ  කථාවේ හිමිකාරයා මං නෙවී, ඒ කවුද කියල මං දන්නෙත් නෑ. ඒත් මේක බ්ලොග් කරන්න හිතුවේ කවුරු හරි කෙනෙක් මේක දැක්කොත් එයාට ජිව්තෙට පාඩමක් වේවි කියල. බලන්න කෙනෙක්ට සිද්ධ වෙන පුංචි සිදුවීමක් එයාගේ ජිවිතේ වෙනස් කරන්න කොයි තරම් හේතු වෙනවද කියලා. අපි හැමෝගෙම ජිවිත වල මේ වගේ පුංචි කථා තියෙනවා. මේ ඒ දේවල් ආයෙ මතක් කරන්න කියන පුංචි එක නිමිත්තක්.

හැම ගැහැණියක්ම විශ්වාස කරන විදියට, පිරිමියෙක් එක්ක දිගු කල පවතින, ආදරණීය සම්බන්ධයක් පවත්වා ගන්න එක බොහොම පහසු දෙයක්. ඒත් ගෑණුන්ගේ හිත්වල ආදරේ ගැන තියෙන හැඟීම් ඒ අයුරින්ම තේරුම ගන්න මොනම පිරිමියෙකුටවත් බෑ.

අපි පුංචි උදාහරණයක්‌ ගනිමු.

මට..... බෑ.....!

මොනව හරි ලියන්න කියල ඉඳගත්ත
මේ දැන් දවස් ගාණක ඉඳල හිතට වද දුන්න කථාවක්
ඒ වුණත් හිතුව තරම් ලේසියෙන් අදහස් ගලාගෙන ආවේ නැහැ
පෑන නලලෙත් තොල වලත් වැදි වැදී කල්පනා කරන්න ගත්ත
ම්.... කොහෙන්ද පටන් ගන්නේ
"කොහොම හරි පටන් ගනින්" ඇතුලෙන් කවුදෝ කීවා
 

මම එක පාරටම අඳුන ගත්ත ඒ 'මම' කියන විචාරකය කියල
එත් මම හිතුව
හැමදාම මොනව හරි ලියන්න ගන්නකොට කොහේ හරි ඉඳල හොට දාන විචාරකයාට අද නම් ඉඩ දෙන්න නරකයි කියල
ඔව්
විචාරකයාට මතු වෙන්න දීල බෑ
නිර්මාණකරුවයි මතු වෙන්න ඕනේ
විචාරකය පිටිපස්සෙන් ආපුදෙන්
'මම' කියන නිර්මාණකාරය - ඒත් මට හිතුන විචාරකයාමද කියල

ගල් පහර

මේ  කථාවේ හිමිකාරයා මං නෙවී, ඒ කවුද කියල මං දන්නෙත් නෑ. ඒත් මේක බ්ලොග් කරන්න හිතුවේ කවුරු හරි කෙනෙක් මේක දැක්කොත් එයාට ජිව්තෙට පාඩමක් වේවි කියල. බලන්න කෙනෙක්ට සිද්ධ වෙන පුංචි සිදුවීමක් එයාගේ ජිවිතේ වෙනස් කරන්න කොයි තරම් හේතු වෙනවද කියලා. අපි හැමෝගෙම ජිවිත වල මේ වගේ පුංචි කථා තියෙනවා. මේ ඒ දේවල් ආයෙ මතක් කරන්න කියන පුංචි එක නිමිත්තක්.

ජෝශ් කියන්නේ විධායක ශ්‍රේණියේ ඉහලටම ගිය සාර්ථක රාජ්‍ය සේවකයෙක්. මේ සිද්ධිය වුනේ ජෝශ්ගේ තරුණ කාලේදී, අවුරුදු 10 කට කලින්. අද වගේම එදත් ඔහු විධායක නිලධාරියෙක් විදියට හිටියේ. ඔහුට තිබුනේ දිලිසෙන කළු ජගුවර් රියක්. එක අරගෙන මාස 2 ක් විතර ඇති.

නවත්තල තියෙන කාර් අස්සෙන් ළමයි එහා මෙහා දුවනවා. ඒ වගේ පොඩි සලකුණක් තිබුනත්, ජෝශ් කාරෙකේ වේගය අඩු කලා. කිසිම කරදරයක් නැති බව පෙනුණු නිසා ජෝශ් කරය වේගයෙන් පදවන්න වුනා. එකවරටම ගඩොල් කැබැල්ලක් විසිවෙලා ඇවිත් ජෝශ්ගේ කාරෙකේ දිලිසෙන දොරේ වැදුනා.

රිදුණ හිත සනසවා ආදරෙන් සිපගන්න

ඔබේ ඔය 

නෙතු සඟල

දැකගන්න ආයෙමත්

බලා හිඳිනා නෙතට

නොමැත

ඉස්පාසුවක්

මේ අඳුරු හෝරාව

ගෙවෙන්නට පෙරාතුව

එකම එක වරක් වත්

එනවාද

සුපෙම්වතිය

රිදුණ හිත සනසවා

ආදරෙන් සිපගන්න

ඇය

සැරින් සැරේ හිතට එබෙන පීඩාකාරී සිතුවිලි වල ‍‍තේරුම

මටම පැහැදිලි කරගන්න බැරිව ඉන්න වෙලාවක

ඇයත් සමග කතාකරන්න

ඇගේ දෑස දිහා බලාගෙන ඉන්න තියෙන ඕනෑකම

මට තදින් දැනෙනවා

මගෙන් ගිලිහෙන එකම එක පුංචි දෙයකින්

සියල්ලම ‍තේරුම් අරගෙන

ඒ පීඩාකාරී සිතුවිලි මගෙන් ඈත් කරන්නෙ

ඇය හරියට

නොගැලපෙන තැනක වැඩුණු දිය සෙවෙලයක් ගලවා දමන්නා වගේ පහසුවට

ඇතැම් විට ඇය ඒ දේ කරන්නේ ඇයද නොදැනුවත්වම

එහෙම වෙලාවක

ඔසුවකට භාවනාවකට වඩා

මට ඇගේ ඇසුර වටිනවා

මේ තරම් අපූරුවට මාව කියවන්න ඔබ ඉගෙන ගත්‍‍‍‍තේ

කොහෙන්ද? කොහොමද?

ඈ ලියූ කව

මේක  මම ලියපු එකක් නම් නෙවෙයි. එක්තරා කාලෙකදී මගේ ජීවිතේට ලං වුන කෙනෙක් මං වෙනුවෙන් ලියූ එකක්. මේ ලඟදි පරණ පොතක් පෙරලද්දී හම්බවුනේ. එක එක කාලේදී එක එක අය අපේ ජිවිත වලට ඇවිත් යනවා. ඒවත් එක්ක අපේ ජිවිතත් සමහර තැන් වලදී වෙනස් වෙනවා. අන්තිමට ඉතුරු වෙන්නේ සුන්දර හෝ අසුන්දර මතකයන් විතරයි. කරන්න දෙයක් නෑ, ජිවිතේ හැටි ඔහොම තමයි. මොනවා උනත් ජිවත් වෙන්න, තමන් වෙනුවෙන්.

මට නම් අවුරුදු නෑ ‍කෙල්ලේ

අවුරුදු ඇවිදින් අවුරුදු ඇවිදින්

කොහා කියනවා කොහෝ කියා

ඔබ ළඟ නැති කළ මට නම් පැනයකි

අවුරුදු ඇත්තේ කොහේ කියා

එරබදු ගස්වල රතු මල් පිපිලා

ගස් යට මල් පාවඩ හැදිලා

ඒ මල් පලසේ මල් අහුලනු බෑ

ඔබයි මමයි දෙතැනක රැ‍‍ඳිලා

ගැමි කෙලි සෙල්ලම් කලඑලි බැහැලා

තැන තැන අවුරුදු ඔන්චිල්ලේ

මට ඒ කිසිවක මිහිරක් නොදැනේ

මට නම් අවුරුදු නෑ ‍කෙල්ලේ

එන්න; සැඟවී උන්නා ඇති

රිදුණ හිත ළඟ

පෙම් බැන්ද

රෝස කුමාරී

කොහි ගියේද ?

සුදු වළාපෙලේ සැඟවුනිද ?

තුරු වැල් අතරේ සැඟවුනිද ?

දැන් ඉතින් එන්න

සැඟවී උන්නා ඇති

මඳ සුළඟේ දැවටී එන්න

පෙම් පණිවුඩයක් රැගෙන

පෙළගැස්ම

කල්පනා ලොව මල් වනේ

මලක් ළඟදී බඹරු හැඬුවා

අම්බරේ දිලි දිලී

සුළං කුරුල්ලන්ගේ

සැනසුම් සුසුමන් පාවී යන

හන්තානේ කඳු මුදුන සිසාරා

දේදුන්නෙන් එන සමනලුනේ

පවනට සැලෙනා

පොකුරු පොකුරු තරු නිවී යන්නට පෙර

එන්න මගේ ප්‍රිය මිතුරෝ

පැනයට පිළිතුර

එදින එක් ඉරු දිනක්

මගේ පෙම පටන් ගත්

ඇය මගෙන් ඇසුවාය පැනයක්

ඔබ මට කැමති වූයේ ඇයි ?

කෙලෙස පිළිතුරු දෙම්ද ?

කුමක් පිළිතුරු ලෙස දෙම්ද ?

අසරණ වුණෙමි මම

ඇතොත් පැනයක්

විය යුතුය පිළිතුරක්

නමුදු එ පැනයට

පිළිතුර සොයාගත නොහී

මුනිවත ‍රැකිමි

මා ගොලු වුනෙමි

ඇය අභිමුවෙහි

‘අකමැතියි’

‘අකමැතියි’

මගේ පැනයට

පිළිතුර වුවද එය

ඇයිද මට හැඟෙන්නේ

නුහුරු නුපුරුදු බවක්

ඇගේ නෙත ගැටෙන

සෑම විටකම

පවසන්නේ එය

ඇය මට කැමති බවයි

එසේ නම්

ඇයිද ඇයට

නොහැකි ගලපන්නට

ඇගේ සිත

වචනයත් සමග?

ඇගේ නෙතේ දුටු මගේ රුව

ඔබෙ නෙතට

එබී බලන විට

පෙනෙයි මට මගෙ රුව

එනමුදු

ඔබෙ හද තුල

මා හට

ඉඩක් නැති සැටි

පුදුමයකි

අදින් අප

වෙන් වේවි

නැවත කවදා හමු වේදෝ

නොදැන

මා සමු ගතිමි

ඒත් ඔබ නිහඬයි

අදත්

පුදුමයකි

මගේ සිතුවිලි හුදෙකලා වෙලා නෑ

ළඟ බව හා ළඟ නැති බව, සමීප බව හා දුරස් බව අතර ඇත්තේ කුමන ආකාරයේ මිනුම් දණ්ඩක්ද?
වෙලාවකට දුර යැයි සිතෙන දේ තවත් වෙලාවක මොන තරම් සමීපද?
සමීප බව සහ දුරස් බව භෞතිකව රඳා පවතින්නක් නෙවෙයි.

ඉර, හඳ, තාරකා, අපිට මොන තරම් දුරස් වුනත් සංකල්පීය තලයේදී කවියෙක්ට ඒවා මොන තරම් සමීපද? ලෙන්ගතුද?
ඒ නිසාම ඔහු ඒවාට පෙම් බඳිනවා.
සැබෑ ජීවිතය එයයි. භෞතිකව කොතරම් දුරස් වුනත් අපිට අපේ සිතුවිලි වල සමානතාවයන් මත සමීප වෙන්න පුළුවන්, ආදරය කරන්න පුළුවන්.
ඒ ආදරය සීමා මායිම් නැති එකක්. බැඳීම් වලින් සැබවින්ම එය කොතරම් අපුරුද? සුන්දරද?

ළඟ බව, සමීප බව හුදෙක් දසුනක් විතරයි.
තාරකා වලටත්, අහසටත් ඇති දුර ගැන නොහිතා අහසත් තාරකාත් එක්ව මවන සුන්දරත්වය විඳීමයි අප කල යුත්තේ.
සැබෑ ආදරය ඒ වගේ. ආදරයේ දිග, පළල, ගැඹුර මනින්නේ නැතුව අපට ලැබෙන ආදරය විඳින්ට හුරු වීමෙන්, සියල්ල සැනසේවි.

"ආදරය කියන්නේ බලාගෙන ඉඳල විඳින්න පුළුවන් දෙයක් නෙවෙයි" එහෙමයි ඇය කියන්නේ.
ඉතින් අපි අතර මීටත් වඩා ළඟ බවක්, සමීප බවක්, ආදරණීය බවක් තවත් කොයින්ද?

ඒ නිසයි මට දැනෙන්නේ මගේ සිතුවිලි හුදෙකලා වෙලා නැහැයි කියල.

ඒ නිසයි මම මේක ලියන්නේ
' හුදෙකලා නොවූ සිතුවිලි ' කියල